دموکراسی و رشد اقتصادی: مورد کشورهای منطقه منا

شناخت عوامل موثر بر رشد اقتصادی همواره یک سوال مهم در زمینه توسعه اقتصادی بوده است. ادبیات گسترده ای در مورد عوامل درون زا و برون زایی که می تواند در دستیابی به نرخ رشد قابل قبول نقش بازی کند وجود دارد. عوامل نهادی و سیاسی نیز بعد از جنگ جهانی دوم وارد مباحث اقتصادی شد و در اواخر دهه 1980 به اوج خود رسید. عواملی همچون ماهیت نظام سیاسی، رفتار حاکمان، سیاست های عمومی، فرهنگ و مذهب وارد این معادلات شدند. اهمیت محیط سیاسی به عنوان یک عامل مثبت یا مانعی برای رشد در دهه های اخیر به طور گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته شده است. اکثر مطالعات تجربی به این نتیجه رسیده اند که دموکراسی دارای تأثیر مثبت بر رشد اقتصادی است. این پژوهش به بررسی اثر دموکراسی بر رشد اقتصادی منتخبی از کشو رهای خاورمیانه و شمال آفریقا موسوم به کشورهای منطقه منا در دوره 1970 تا 2004 می پردازد. در این مطالعه از روش داده های پانلی استفاده شده است و به منظور تخمین مدل، روش داده های تلفیقی به کار گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می-دهد که رابطه دموکراسی و رشد اقتصادی غیر خطی و به صورت منحنی محدب (u شکل) است. به طوری که در سطوح پایین دموکراسی، افزایش دموکراسی تأثیر منفی بر رشد اقتصادی کشورهای منطقه دارد و با افزایش دموکراسی رشد اقتصادی کاهش می یابد، ولی کاهش رشد اقتصادی وقتی میزان دموکراسی از حد مشخصی(حد آستانه) بیشتر شود متوقف می شود و در مراحل بالاتر دموکراسی، دموکراسی باعث تقویت و دستیابی به رشد بالاتر خواهد شد.